رویکرد جدید برای جایابی بهینه ماژول‌ها در محیط رایانش مه با استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی
مقاله عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر با عنوان«رویکرد جدید برای جایابی بهینه ماژول‌ها در محیط رایانش مه با استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی» در مجله اکسپرت سیستم منتشر شد.
مقاله یوسف ابوفتحی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر و دانشجوی دکتری تخصصی کامپیوتر با گرایش سیستم‌های نرم‌افزاری با راهنمایی بابک اناری به‌عنوان استاد راهنمای اول و محمد مصدری به‌عنوان استاد مشاور با عنوان «رویکرد جدید برای جایابی بهینه سرویس‌ها در محیط رایانش مه با استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی» در مجله اکسپرت سیستم و انتشارات الزویر با ضرایب تأثیر بالا انتشار یافت.
یوسف ابوفتحی در گفت‌وگو تشریح جزئیات این مقاله اظهار کرد: تولید حجم بالایی از داده‌ها توسط برنامه‌های کاربردی اینترنت اشیاء و محدودیت منابع در تجهیزات محلی منجر به ارائه یک فناوری در حال ظهور نزدیک به کاربران نهایی مانند محیط رایانش مه شده که برای پشتیبانی از برنامه‌های کاربردی اینترنت اشیا استفاده خواهد شد.
وی افزود: محیط رایانش مه برای توزیع برنامه‌های چند بخشی نیازمند چارچوب‌ها و الگوریتم‌های جدید است تا بتواند بر اساس نیازمندی‌های عملیاتی و غیرعملیاتی پردازش داده‌ها را با یک جایابی بهینه برای استقرار ماژول‌ها انجام دهد. با وجود همه مزایای محیط رایانش مه همچنان نیازمند رویکرد‌های پیشرفته در راستای مقابله با برخی محدودیت‌ها هستیم.
عضو هیئت علمی و مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر گفت: مقیاس‌پذیری، توزیع جغرافیایی و ناهمگونی گره‌های محاسباتی لبه و تنوع انتظارات کاربران، جایابی بهینه سرویس‌ها را با در نظر گرفتن استفاده حداکثر از منابع مه به یک مسئله چالش‌برانگیز بهینه‌سازی تبدیل کرده و تاکنون روش‌های متفاوتی برای حل مسئله جایابی ماژول‌ها ارائه شده است.
ابوفتحی بیان کرد: مشکل اصلی این روش‌ها عدم توجه به نحوه استفاده از گره‌های سطح لبه بوده که در نتیجه منجر به افزایش میزان مصرف انرژی و تأخیر برنامه‌های کاربردی شده است. برای حل این مشکل در این پژوهش روشی مبتنی بر آتوماتای یادگیر توزیع‌شده ارائه کردیم که با استفاده از حداکثر ظرفیت گره‌های مه در سطح لبه و با در نظر گرفتن کمترین فاصله ممکن از کاربران جایابی ماژول‌ها را با استفاده از آتوماتای یادگیر انجام می‌دهد.
وی اضافه کرد: در این روش، ابتدا توپولوژی مه به یک آتوماتای یادگیر توزیع‌شده نگاشت می‌شود. سپس با همکاری آتوماتون‌ها در آتوماتای یادگیر توزیع‌شده، مسئله جایابی بهینهٔ ماژول‌ها برای کاهش مصرف انرژی و تأخیر انجام می‌شود. نتایج ارزیابی کارایی روش پیشنهادی در مقایسه با روش‌های موجود نشان می‌دهد که روش پیشنهادی با در نظر گرفتن سه تابع هزینه پیشنهادی کارایی بهتری دارد.
منبع: آنا
- رویکرد جدید برای جایابی بهینه ماژول‌ها در محیط رایانش مه با استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی
