همه‌چیز درباره واقعیت مجازی؛ VR دنیای واقعی را با چالش مواجه می‌کند؟
فاطمه قمری
واقعیت مجازی VR در چند سال اخیر رنگ و بویی جدی به خود گرفته و در صنایع مختلف از آن استفاده می‌شود. VRها به‌دلیل شبیه‌سازی می‌توانند تعداد آزمون و خطا را بالا ببرند و کاربران فرصت بیشتری برای یادگیری داشته باشند.
واقعیت مجازی یا (VR)، استفاده از فناوری کامپیوتری برای ایجاد یک محیط شبیه‌سازی شده است که می‌توان آن را به صورت ۳۶۰ درجه کاوش کرد. برخلاف رابط‌های سنتی، VR کاربر را در داخل محیط مجازی قرار می‌دهد تا تجربه‌ای همه‌جانبه را به کاربر ارائه دهد.
واقعیت مجازی با پلتفرم‌های کاربری جدید و هدست‌های مقرون‌به‌صرفه با سرعتی سریع در حال پیشرفت است و آن را تبدیل به یک فناوری در دسترس‌تر در سراسر جهان کرده است، اما این تکنولوژی از کجا آغاز شد و آیا می‌توان از این فناوری برای تغییرات اجتماعی مثبت استفاده کرد؟
واقعیت مجازی (VR) از کجا آمد؟
اصطلاح واقعیت مجازی در سال ۱۹۸۷ توسط Jaron Lanier ابداع شد که تحقیقات و مهندسی او در تعدادی از محصولات مانند دستکش‌هایی که متعلق به ناسا بود، باعث شد در صنعت نوپای واقعیت مجازی تغییراتی را به‌وجود بیاورد.
ناسا در سال ۱۹۸۵ ایستگاه کاری محیط مجازی را ایجاد کرد. این مرحله بعدی در VR شد و دستگاه شامل دو صفحه نمایش LCD، یک استریو با زاویه دید عریض و یک کلاه ایمنی موتورسیکلت بود.
“فناوری هوشمند” رسانه تخصصی انقلاب صنعتی چهارم
در دهه ۹۰، بازی‌های ویدیویی با واقعیت مجازی شروع به ظهور کردند. این کار با ماشین‌های آرکید ویژه شروع شد و در سال ۱۹۹۱، شرکت The Virtuality Group شروع به حذف ماشین‌های واقعیت مجازی برای استفاده خانگی کرد. اما واقعیت مجازی تحسین زیادی از سوی مصرف کنندگان دریافت نکرد. و Virtual Boy که در سال ۱۹۹۵ توسط نینتندو راه‌اندازی شد، به یک شکست بزرگ تبدیل شد. منتقدان گفتند که خیلی گران است، بازی‌ها کیفیت پایینی داشتند و جلوه سه بعدی آنطور که باید چشمگیر نبوده است.
با این حال، VR کمی پس از آن از بین رفت. VR امیدهای نه تولیدکنندگان و نه مصرف کنندگان را برآورده نکرده بود و این مفهوم به فراموشی سپرده شد.
اما ناگهان در سال ۲۰۱۲، شرکت Oculus شروع به کار کرد، آنها یک هدست ساختند که دوباره به واقعیت مجازی جان بخشید. ایده پشت Oculus بسیار ساده بود. به جای داشتن دو صفحه نمایش متفاوت، یکی برای هر چشم، Oculus دو لنز در جلوی یک صفحه داشت که توهم عمق را ایجاد می‌کرد.
پس از آن نیز شرکت‌های متفاوتی از جمله متا (شرکت مادر فیسبوک) به توسعه VRها پرداختند و امروزه واقعیت مجازی در دنیا بسیار فراگیر شده است.
واقعیت مجازی همان شبیه‌سازی است؟
واقعیت مجازی (VR)، استفاده از مدل‌سازی و شبیه‌سازی رایانه‌ای است که فرد را قادر می‌سازد با یک محیط بصری سه بعدی مصنوعی یا سایر، حسی تعامل داشته باشد.
برنامه‌های کاربردی واقعیت مجازی کاربر را در یک محیط کامپیوتری که واقعیت را از طریق استفاده از دستگاه‌های تعاملی شبیه‌سازی می‌کند، غوطه‌ور می‌کند، که اطلاعات را ارسال و دریافت می‌کند و به‌عنوان عینک، هدست، دستکش یا لباس‌های بدن استفاده می‌شود. در یک فرمت VR معمولی، کاربری که کلاه ایمنی با صفحه نمایش استریوسکوپی به سر دارد، تصاویر متحرک یک محیط شبیه‌سازی شده را مشاهده می‌کند.
توهم «آنجا بودن» (حضور دور) توسط حسگرهای حرکتی ایجاد می‌شود که حرکات کاربر را می‌گیرند و نمای روی صفحه را بر اساس آن تنظیم می‌کنند، معمولاً در زمان واقعی (لحظه حرکت کاربر). بنابراین، کاربر می‌تواند مجموعه‌ای از اتاق‌های شبیه‌سازی شده را بازدید کند و دیدگاه‌ها و دیدگاه‌های متفاوتی را تجربه کند که به طور قانع‌کننده‌ای با چرخش‌های سر و قدم‌های خودش مرتبط است.
با پوشیدن دستکش‌های داده مجهز به دستگاه‌های بازخورد نیرو که حس لامسه را ایجاد می‌کنند، کاربر حتی می‌تواند اشیایی را که در محیط مجازی می‌بیند، بردارد و دستکاری کند.
البته VR کمی با واقعیت مجازی متفاوت است، چراکه واقعیت مجازی به کاربر کمک می‌کند یک لایه دیگر به تجربه خود اضافه کند. اما از طریق VR، می‌توان به احساس نزدیک‌تر شد که حضور در مکان یا تصور چگونه است.
محتوی بیشتر از واقعیت مجازی:
- همه‌چیز درباره واقعیت مجازی؛ VR دنیای واقعی را با چالش مواجه می‌کند؟
- واقعیت مجازی چطور کار می‌کند؟
- درمان اضطراب و افسردگی با استفاده از واقعیت مجازی
- دیزنی مسئول تولید محتوای واقعیت مجازی هدست اپل شد!
VR در آینده از حالت سرگرمی خارج می‌شود
در سال‌های اخیر، استفاده از واقعیت مجازی (VR) به طور فزاینده‌ای گسترش پیدا کرده است. این تکنولوژی در آینده می‌تواند نیازهای بسیاری را رفع کند، البته که بسیاری از مردم فعلا بر این باورند که واقعیت مجازی تنها جنبه سرگرمی و اوقات فراغت را دارد.
این در حالیست که این تصور با واقعیت فاصله بسیار زیادی دارد، VR می‌تواند در آینده به تغییر روش کار و یادگیری افراد کمک کند. در همه زمینه‌ها از سازمان‌های محیط زیست، جلسات با افراد مشهور گرفته تا حسابداران می توانند از VR برای بهبود سازمان خود استفاده کنند. استفاده از بازیبازان، معماران، دلالان، معلمان و حتی فضانوردان افزایش یافته است.
واقعیت مجازی این قدرت را دارد که بیشتر صنایع را متحول کند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که مزایای استفاده از واقعیت مجازی در آموزش می‌تواند قابل توجه باشد، از افزایش تعامل و بهبود حفظ دانش گرفته تا تغییر نتایج یادگیری دانش‌آموز.
در حال حاضر از واقعیت مجازی برای آموزش استفاده می‌شود، زیرا افراد می توانند محیط امنی برای اشتباه کردن و یادگیری داشته باشند. همچنین می‌تواند یک روش مقرون‌به‌صرفه برای ارائه آموزش به روشی چابک باشد.
با این حال، VR مداوم در حال پیشرفت است. با تجربیات بیشتر در دنیای واقعی و فناوری قوی‌تر در پس‌زمینه، واقعیت مجازی می‌تواند دنیاهای جدیدی را برای انسان‌ها بگشاید. از طریق گیمیفیکیشن، VR می‌تواند یادگیری چیزهای جدید را برای کودکان سرگرم‌کننده‌تر کند، یا با اجازه دادن به بچه‌ها از پمپئی دیدن کنند یا ببینند که یک سکونتگاه قرون وسطایی ممکن است به چه شکل باشد، به درس تاریخ بُعدی کاملاً جدید ببخشد.
منبع: تجارت‌نیوز
” اقتصادالکترونیکی“آخرین و به روزترین محتوی در اقتصاددیجیتال
