اضطراب هوش مصنوعی برای کارکنان
مترجم: منا اختیاری
بعضی از کارکنان می‌‌‌گویند نسبت به آینده و اینکه مهارت‌‌‌های آنها برای بازار کار سال‌های آتی با توجه به هوش مصنوعی مناسب خواهد بود یا نه احساس تشویش و اضطراب می‌کنند.
کلر شش سالی می‌شود که مسوول روابط عمومی دفتر مشاوره بزرگی در لندن است. این خانم ۳۴ساله از شغلش لذت میبرد و درآمد مناسبی هم دارد، اما از ۶ ماه پیش دلواپس آینده شغلش شده است. علت: هوش مصنوعی.
کلر که برای حفظ امنیت شغلی‌‌‌اش، نام خانوادگی‌‌‌اش را مخفی می‌‌‌کنیم، می‌‌‌گوید: «من فکر نمی‌‌‌کنم در حال حاضر ماشینی بتواند کاری را که من انجام می‌‌‌دهم با همان کیفیت انجام بدهد. اما همزمان از اینکه چت جی‌‌‌پی‌‌‌تی به این سرعت این‌‌‌قدر کارکشته و پرمایه شده مات و مبهوت مانده‌‌‌ام. کافی است چند سال صبر کنید تا به دنیایی برسیم که در آن روباتی کار مرا دقیقا به همان خوبی انجام دهد. از فکر اینکه آن اتفاق چه تاثیری بر فرصت‌‌‌های شغلی من خواهد گذاشت بیزارم.»
در سال‌های اخیر که سرخط خبرهای بیشتری به غارت شدن شغل انسان توسط روبات اختصاص یافته و ابزارهای هوش مصنوعی مولد همچون چت جی‌‌‌پی‌‌‌تی یک‌‌‌شبه حی و حاضر و قابل دسترسی شدهاند، بعضی از کارکنان می‌‌‌گویند نسبت به آینده و اینکه مهارت‌‌‌های آنها برای بازار کار سال‌های آتی مناسب خواهد بود یا نه احساس تشویش و اضطراب می‌کنند.
شرکت گلدمن ساکس (شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکایی چندملیتی است که بخش عمده فعالیت‌‌‌های آن در زمینه ارائه خدمات بانکداری سرمایه‌گذاری، مدیریت دارایی و همچنین مبادلات کالا، اوراق بهادار، سهام شرکت‌ها و مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک متمرکز است) در ماه مارس گزارشی منتشر کرد که نشان می‌‌‌داد هوش مصنوعی این قابلیت را دارد که جایگزین ۳۰۰میلیون شغل تمام‌‌‌وقت شود.
سال گذشته شرکت خدمات حرفه‌‌‌ای و مشاوره مدیریت PwC در نظرسنجی نیروی کار جهانی سالانه خود نشان داد که تقریبا یک‌‌‌سوم پاسخ‌‌‌دهندگان در این نظرسنجی گفتند می‌‌‌ترسند تا سه سال آینده تکنولوژی جایشان را بگیرد.
الیس مارشال نویسنده ۲۹ ساله مطالب تبلیغاتی در بریستول انگلیس می‌‌‌گوید: «من فکر می‌‌‌کنم خیلی از هنرمندان نگران‌‌‌اند. همه ما فقط امیدواریم که مشتری‌‌‌هایمان ارزش ما را درک کنند و اصالت انسان را به قیمت مناسب و سهولت ابزارهای هوش مصنوعی ترجیح دهند.»
حالا مربی‌‌‌های مشاغل و متخصصان منابع انسانی می‌‌‌گویند با اینکه این اضطراب تا حدی طبیعی و قابل درک است، کارکنان باید تمرکزشان را روی چیزهایی بگذارند که در حوزه کنترل آنهاست.
آنها باید به‌‌‌جای اینکه از ترس از دست دادن شغلشان کنترلشان را از دست بدهند، روی مهارت‌‌‌هایشان سرمایه‌گذاری کنند و یاد بگیرند چگونه دوشادوش تکنولوژی کار کنند.
متخصصان معتقدند که اگر کارکنان به پیشرفت تکنولوژی به‌‌‌جای تهدید به چشم یک منبع نگاه کنند، به نیروهای ارزشمندتری برای کارفرماهای احتمالی آینده تبدیل می‌‌‌شوند و اضطراب کمتری را تجربه می‌کنند.
ترس از ناشناخته‌‌‌ها
بعضی از افراد احساس می‌کنند انگار سروکله ابزارهای هوش مصنوعی مولد خیلی سریع و غیرمترقبه پیدا شده است.
طوری به‌نظر می‌رسد که انگار چت جی‌‌‌پی‌‌‌تی شرکت openAI یک‌‌‌شبه پدیدار شده و AI arms race (مسابقه تسلیحاتی هوش مصنوعی نظامی بین دو یا چند ایالت برای تجهیز نیروهای نظامی به‌‌‌وسیله بهترین هوش مصنوعی) دارد روزبه‌‌‌روز قوی‌‌‌تر می‌شود و پیشرفت می‌کند و بلاتکلیفی و عدم‌اطمینان بیشتری برای کارکنان به وجود می‌‌‌آورد.
کرولین مانتروس، مربی شغلی و سخنران دانشگاه کلمبیا در نیویورک تصدیق می‌کند که سرعت نوآوری‌‌‌های تکنولوژی و تغییرات می‌تواند ترسناک باشد و می‌‌‌گوید: «اینکه نسبت به تاثیرات هوش مصنوعی دچار اضطراب شوید طبیعی است، چون روند سیر تکاملی‌‌‌اش پرشتاب است و عوامل ناشناخته بسیاری وجود دارد.»
با این حال، او می‌‌‌گوید به‌رغم ترسناکی تکنولوژی جدید، کارکنان لازم نیست حتما دچار بحران وجودی شوند. افراد این قدرت را دارند که خودشان تعیین کنند تا چه حد نگران شوند. آنها می‌توانند یا انتخاب کنند که از هوش مصنوعی بترسند و دچار اضطراب و تشویش شوند، یا احساس کنند آن‌‌‌قدر توانمند هستند که درباره هوش مصنوعی یاد بگیرند و از آن به نفع خودشان بهره ببرند.
اسکات لایکنس از شرکت PwC که متخصص درک مشکلات حول اعتماد و تکنولوژی است می‌‌‌گوید: «پیشرفت‌‌‌های حوزه تکنولوژی به ما نشان داده‌‌‌اند که بله، تکنولوژی این قدرت را دارد که فرآیندهای کاری را خودکار یا ساده کند. اما افرادی که مجموعه مهارت‌‌‌های مناسبی داشته باشند اغلب می‌توانند همگام با این پیشرفت‌‌‌ها پیش بروند.
کارکنان برای اینکه متحمل اضطراب کمتری نسبت به پیشرفت سریع هوش مصنوعی شوند، باید به تکنولوژی رو بیاورند. کلید اینکه کارکنان درباره هوش مصنوعی و قابلیت‌‌‌های آن برای شغل خاص خود بیاموزند و در عین حال مهارت‌‌‌های تازه‌‌‌ای یاد بگیرند، آموزش و پرورش است. کارکنان باید به‌‌‌جای فرار از هوش مصنوعی، با آموزش آن را بپذیرند و درباره‌‌‌اش بیاموزند.»
یادآوری این نکته هم می‌تواند به کاهش اضطرابتان کمک کند که طبق آنچه لایکنس می‌‌‌گوید: «این اولین باری نیست که ما با اختلال در صنعت مواجه می‌‌‌شویم. از خودکارسازی در صنعت و تولید گرفته تا تجارت الکترونیک و خرده‌‌‌فروشی، این مساله همواره وجود داشته و همیشه راهی برای انطباق دادن خودمان یافته‌‌‌ایم.» شکی وجود ندارد که عرضه تکنولوژی جدید اغلب برای عده‌‌‌ای هولناک بوده، اما مانتروس توضیح می‌دهد که پیشرفت‌‌‌های جدید گذشته آورده‌‌‌های مثبت بسیاری داشته است. او می‌‌‌گوید تغییرات حوزه تکنولوژی همیشه عنصری کلیدی در پیشرفت‌‌‌های اجتماعی بوده است.
مانتروس اضافه می‌کند که فارغ از اینکه افراد چه واکنشی به تکنولوژی هوش مصنوعی داشته باشند، این تکنولوژی آمده است که بماند، پس خوش‌بین و مشتاق بودن می‌تواند بسیار سودمند باشد. او می‌‌‌گوید: «اگر افراد به‌‌‌جای اینکه دست‌‌‌به‌‌‌کار شوند و مهارت‌‌‌هایشان را ارتقا دهند، فقط احساس اضطراب و تشویش کنند، بیشتر از خود هوش مصنوعی به خودشان صدمه می‌‌‌زنند.»
ارزش منحصر به فرد انسان
با اینکه متخصصان معتقدند اندکی اضطراب طبیعی است، اما هنوز وقت آن نیست که هول شوید و دست‌‌‌وپایتان را گم کنید. تعدادی از پژوهش‌‌‌های اخیر نشان داده‌‌‌اند که ترس از اینکه روبات‌‌‌ها جای انسان را بگیرند می‌تواند اغراق‌‌‌آمیز باشد.
پژوهشی که توسط اریک دالین، پروفسور جامعه‌‌‌شناس دانشگاه «بریگم یانگ یوتا» انجام گرفت و در نوامبر سال ۲۰۲۲ منتشر شد، نشان می‌دهد که نه‌‌‌تنها قرار نیست روبات‌‌‌ها در آن حد و اندازه‌‌‌ای که اغلب مردم فکر می‌کنند جای کارکنان انسانی را بگیرند، بلکه بعضی‌‌‌ها حتی نسبت به آن میزانی که قرار است ابزارهای خودکارسازی کار را به دست بگیرند هم در اشتباه‌‌‌اند.
داده‌‌‌های او نشان داد که حدود ۱۴درصد از کارکنان گفته‌‌‌اند به چشم دیده‌‌‌اند که روباتی جایشان را گرفته. اما چه کارکنانی که به واسطه تکنولوژی جابه‌‌‌جایی شغلی داشته‌‌‌اند و چه آنهایی که قصد نداشتند درباره سرعت و شدت این جریان اغراق کنند، تخمینشان از وضع موجود بسیار دور از واقعیت بود.
دالین در کنفرانس ارائه پژوهشش گفت: «در مجموع، استنباط ما از غلبه روبات‌‌‌ها بسیار اغراق‌‌‌آمیز است. آنهایی که شغلشان را به واسطه تکنولوژی از دست نداده بودند حدودا دو برابر و آنهایی که شغلشان را به‌‌‌واسطه تکنولوژی از دست داده بودند تقریبا سه برابر واقعیت اغراق می‌‌‌کردند.»
دالین گفت با اینکه بعضی از تکنولوژی‌‌‌های جدید احتمالا بدون در نظر گرفتن تمام پیامدهای ذهنی آن اتخاذ و پیاده‌سازی خواهند شد، اما فقط به این دلیل که یک تکنولوژی برای چیزی قابل‌‌‌استفاده است، به این معنی نیست که حتما پیاده‌سازی خواهد شد.
استفنی کولمن، یکی از مدیران شرکت خدمات حرفه‌‌‌ای EY هم اشاره کرده که نباید انتظار داشته باشیم در آینده نیروی کار صفر و یکی داشته باشیم. به بیان دیگر، همیشه ترکیبی از انسان و روبات موردنیاز خواهد بود. او می‌‌‌گوید: «انسان‌‌‌ها با اجرای کارهای مهمی که روبات‌‌‌ها قادر به انجامش نیستند، همیشه نقشی برای ایفا کردن خواهند داشت.
این قبیل کارها معمولا مستلزم ویژگی‌‌‌های انسانی فطری است؛ ویژگی‌‌‌هایی از قبیل ساخت رابطه، خلاقیت و هوش هیجانی. یکی از گام‌‌‌های حائز اهمیت در کنترل ترس‌‌‌های پیرامون این حوزه، شناخت ارزش منحصربه‌‌‌فرد انسان در مقایسه با ماشین در محیط کار است.»
کلر، مسوول روابط عمومی چند هفته قبل به این نتیجه رسید که باید درباره تکنولوژی که صنعت کاری او را متحول می‌کند بیشتر بداند. حالا او به دنبال دوره‌‌‌های آنلاینی است که به کمک آنها برنامه‌‌‌نویسی را بیاموزد.
او می‌‌‌گوید: «خیلی از جنبه‌‌‌های تکنولوژی قبلا به شدت مرا می‌‌‌ترساند؛ به خاطر همین فقط آن را نادیده می‌‌‌گرفتم. اما با توجه به چیزهایی که می‌‌‌بینم این کار تا حدی احمقانه است. مطمئنا نادیده گرفتن چیزی آن را غیب نمی‌‌‌کند و من کم‌‌‌کم دارم به این نتیجه می‌‌‌رسم که اگر برایش وقت بگذارم و با آن آشنا شوم، دیگر آن‌‌‌قدرها هم ترسناک نباشد و شاید کمک بزرگی هم به من بکند.»
منبع: دنیای اقتصاد از BBC
- اضطراب هوش مصنوعی برای کارکنان
