نوآوری در حمل و نقل برای کاهش آلودگی

گردآوری:علیرضا خدایی؛ رسانه فناوری هوشمند

آلودگی هوا یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی امروز جهان است و حمل و نقل یکی از عوامل اصلی آن است. برای مقابله با این مشکل، به نوآوری های جدید در حمل و نقل نیاز داریم که به کاهش انتشار آلاینده‌ها و ایجاد یک سیستم حمل و نقل پایدارتر کمک کند.

وسایل نقلیه الکتریکی (EVs):

وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) خودروهایی هستند که به جای موتور احتراق داخلی با موتور الکتریکی کار می‌کنند. آنها با ذخیره انرژی الکتریکی در باتری‌ها، معمولاً باتری‌های لیتیوم یون، کار می‌کنند. EVها هیچ گونه آلاینده‌ای از اگزوز خود منتشر نمی‌کنند و نقشی اساسی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و بهبود کیفیت هوا دارند.

انواع مختلفی از EVها وجود دارد، از جمله:

• خودروهای الکتریکی باتری‌دار (BEVs): با باتری‌هایی کار می‌کنند که با برق شارژ می‌شوند. آنها دارای بزرگترین برد رانندگی در بین تمام انواع EVها هستند.
• خودروهای هیبریدی: از ترکیبی از موتور الکتریکی و موتور بنزینی استفاده می‌کنند. آنها معمولاً برد رانندگی کوتاه‌تری نسبت به BEVها دارند، اما نیاز به شارژ کمتری دارند.
• خودروهای سلول سوختی: با هیدروژن کار می‌کنند و تنها آب به عنوان ضایعات تولید می‌کنند. آنها برد رانندگی طولانی دارند و به سرعت شارژ می‌شوند، اما در حال حاضر به اندازه BEVها یا خودروهای هیبریدی رایج نیستند.

بیشتربخوانید: استقرار ربات‌های خدمات مهمان در هتل‌ها

EVها مزایای متعددی نسبت به خودروهای سنتی بنزینی دارند، از جمله:

• کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای: هیچ گونه آلاینده‌ای از اگزوز خود منتشر نمی‌کنند، به این معنی که به کاهش آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی کمک می‌کنند.
• هزینه‌های عملیاتی پایین‌تر: به طور قابل توجهی ارزان‌تر از خودروهای بنزینی برای کار هستند، زیرا هزینه برق کمتر از بنزین یا گازوئیل است.
• نگهداری کم‌تر: دارای قطعات متحرک کمتری نسبت به خودروهای بنزینی هستند، به این معنی که به تعمیر و نگهداری کمتری نیاز دارند.
• رانندگی روان‌تر و آرام‌تر: با موتورهای الکتریکی کار می‌کنند که رانندگی روان‌تر و آرام‌تر از موتورهای احتراق داخلی را ارائه می‌دهند.

EVها در حال تبدیل شدن به گزینه ای محبوب تر برای رانندگان هستند، زیرا قیمت ها کاهش می یابد و برد رانندگی افزایش می یابد. با ادامه رشد محبوبیت EVها، می توانیم انتظار داشته باشیم که تأثیر مثبتی بر محیط زیست داشته باشند.

“سبزرسانه” رسانه تخصصی توسعه پایدار

نوآوری و فناوری در حمل و نقل عمومی

صنعت حمل و نقل عمومی در حال گذر از تحولات هیجان انگیزی است که توسط پیشرفت های سریع در فناوری های پیشرفته هدایت می شود. این نوآوری ها پتانسیل انقلابی در نحوه جابجایی افراد و کالاها را دارند و به ما کمک می کنند تا به یک سیستم حمل و نقل عمومی پایدارتر، کارآمدتر و ایمن تر دست یابیم.

در اینجا برخی از مهم ترین نوآوری های پیشرو در حمل و نقل عمومی آمده است:

وسایل نقلیه خودران:

اتوبوس ها، قطارها و متروهای خودران در حال توسعه هستند که می توانند بدون نیاز به راننده انسان حرکت کنند. این امر می تواند به طور قابل توجهی هزینه های عملیاتی را کاهش دهد، خدمات را بهبود بخشد و حمل و نقل عمومی را برای افراد معلول و سالمندان قابل دسترس تر کند.

سیستم های بلیط الکترونیکی:

سیستم های بلیط الکترونیکی مانند کارت های هوشمند و برنامه های تلفن همراه، پرداخت کرایه را برای مسافران آسان تر و سریع تر می کنند. آنها همچنین می توانند برای جمع آوری داده های مربوط به الگوهای سفر استفاده شوند که می تواند برای بهبود خدمات استفاده شود.

برنامه های برنامه ریزی سفر:

برنامه های برنامه ریزی سفر می توانند به مسافران کمک کنند تا بهترین مسیر را بین دو نقطه پیدا کنند، با در نظر گرفتن تمام گزینه های حمل و نقل عمومی. آنها همچنین می توانند اطلاعات مربوط به زمان واقعی مانند تاخیر و لغو را ارائه دهند.

اشتراک دوچرخه و اسکوتر:

برنامه های اشتراک دوچرخه و اسکوتر به افراد امکان می دهد دوچرخه یا اسکوتر را برای مدت کوتاهی اجاره کنند. این یک راه حل حمل و نقل مقرون به صرفه و راحت برای سفرهای کوتاه است.

بیشتربخوانید: چگونه هوش مصنوعی عامل تغییر دهنده تولید است؟ همراه با کاربرد و نمونه‌ها

حمل و نقل تقاضا:

حمل و نقل تقاضا یک سرویس حمل و نقل عمومی است که بر اساس تقاضا ارائه می شود. این می تواند جایگزینی مناسب برای تاکسی و خدمات سواری باشد، به خصوص در مناطقی که حمل و نقل عمومی سنتی محدود است.

اینترنت اشیاء (IoT):

از IoT برای جمع آوری داده های مربوط به زیرساخت های حمل و نقل عمومی، مانند خطوط ریلی، جاده ها و پل ها استفاده می شود. این داده ها می تواند برای شناسایی و حل مشکلات قبل از تبدیل شدن آنها به مشکلات بزرگ استفاده شود.

هوش مصنوعی (AI):

از AI برای بهبود مدیریت ترافیک، بهینه سازی زمان بندی و پیش بینی تقاضا استفاده می شود. همچنین می تواند برای ارائه خدمات شخصی سازی شده به مسافران، مانند توصیه مسیرهای جایگزین در صورت بروز اختلالات استفاده شود.

اینها تنها چند نمونه از نوآوری های متعددی هستند که در حال شکل دادن به آینده حمل و نقل عمومی هستند. با ادامه سرمایه گذاری در این فناوری ها، می توانیم حمل و نقل عمومی را برای همه کارآمدتر، قابل دسترس تر و پایدارتر کنیم.

بیشتربخوانید: ABB پلتفرم کنترل رباتیک نسل بعدی OmniCore را راه اندازی کرد

اشتراک گذاری سواری

اشتراک گذاری سواری نوعی از حمل و نقل است که در آن افراد از طریق یک برنامه یا وب سایت با رانندگان دیگر ارتباط برقرار می کنند و سفر را به اشتراک می گذارند. این یک راه مقرون به صرفه و راحت برای سفر است، به خصوص در مسافت های کوتاه.

برخی از مزایای اشتراک گذاری سواری عبارتند از:

• مقرون به صرفه: اشتراک گذاری سواری به طور قابل توجهی ارزان تر از تاکسی یا خدمات سواری است، زیرا هزینه سفر بین مسافران تقسیم می شود.
• راحت: اشتراک گذاری سواری راحت است زیرا نیازی به جستجوی جای پارک یا انتظار برای تاکسی ندارید.
• دوستدار محیط زیست: اشتراک گذاری سواری به کاهش تعداد خودروهای روی جاده ها کمک می کند، که این امر می تواند به کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه ای کمک کند.
• اجتماعی: اشتراک گذاری سواری راهی عالی برای ملاقات با افراد جدید و ایجاد دوستان جدید است.

تحویل کالا با پهپاد: انقلابی در دنیای لجستیک

تحویل کالا با پهپاد، نوآوری هیجان‌انگیزی است که پتانسیل انقلابی در صنعت حمل و نقل و لجستیک و نحوه ارسال و دریافت کالاها را دارد. به جای استفاده از کامیون‌ها و وانت‌های سنتی، از پهپادها برای حمل بسته‌ها به طور مستقیم به درب منزل مشتریان استفاده می‌شود. این امر مزایای متعددی از جمله:

• سرعت: پهپادها می‌توانند بسته‌ها را سریع‌تر از روش‌های سنتی تحویل دهند، زیرا می‌توانند از ترافیک عبور کنند و مسافت‌های کوتاه‌تر را طی کنند.
• هزینه: تحویل با پهپاد می‌تواند در مقایسه با روش‌های سنتی ارزان‌تر باشد، به خصوص برای مسافت‌های کوتاه یا در مناطق صعب‌العبور.
• راحتی: تحویل با پهپاد برای مشتریان راحت است زیرا نیازی به حضور در خانه برای دریافت بسته ندارند. پهپاد می‌تواند بسته را به طور مستقیم در حیاط یا بالکن آنها رها کند.
• پایداری: تحویل با پهپاد می‌تواند به طور قابل توجهی انتشار گازهای گلخانه‌ای را از طریق کاهش تعداد خودروهای مورد نیاز برای تحویل کالاها کاهش دهد.

بیشتربخوانید: همکاری ایرباس و هلزینگ برای هوش مصنوعی در هواپیماهای نظامی سرنشین‌دار و بدون سرنشین

موارد استفاده از تحویل با پهپاد:

تحویل با پهپاد طیف گسترده‌ای از موارد استفاده را دارد، از جمله:

• تحویل کالاهای آنلاین: این رایج‌ترین مورد استفاده برای تحویل با پهپاد است و شامل مواردی مانند کتاب، لباس، لوازم الکترونیکی و مواد غذایی می‌شود.
• دارو و تجهیزات پزشکی: پهپادها می‌توانند برای تحویل سریع و کارآمد دارو و تجهیزات پزشکی به بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و بیماران در مناطق روستایی استفاده شوند.
• نامه و مرسولات پستی: اداره پست می‌تواند از پهپادها برای تحویل نامه و مرسولات پستی در مناطق صعب‌العبور یا در مواقع اضطراری استفاده کند.
• غذای آماده: رستوران‌ها می‌توانند از پهپادها برای تحویل غذای گرم به مشتریان در منازل یا محل کارشان استفاده کنند.

چالش‌های تحویل با پهپاد:

با وجود مزایای متعدد، تحویل با پهپاد با چالش‌هایی نیز روبرو است، از جمله:

• قوانین و مقررات: قوانین و مقررات مربوط به استفاده از پهپادها در حال توسعه است و در هر کشور و منطقه متفاوت است.
• حریم خصوصی و امنیت: مردم ممکن است نگران حریم خصوصی خود در هنگام پرواز پهپادها بر فراز خانه‌هایشان باشند. همچنین نگرانی‌هایی در مورد امنیت حمل و نقل کالاهای با ارزش وجود دارد.
• هواشناسی: پهپادها ممکن است در شرایط آب و هوایی نامساعد مانند باران، برف یا باد شدید قادر به پرواز نباشند.
• زیرساخت: برای پشتیبانی از تحویل با پهپاد در مقیاس بزرگ، به زیرساخت‌هایی مانند ایستگاه‌های شارژ و مراکز توزیع نیاز است.

با وجود این چالش‌ها، تحویل با پهپاد به سرعت در حال پیشرفت است و کارشناسان معتقدند که این فناوری پتانسیل تبدیل شدن به یک روش رایج برای تحویل کالا در سال‌های آینده را دارد.

بیشتربخوانید: بهره‌گیری از هوش مصنوعی برای ساده‌سازی فرایندهای تولید

هوشمندسازی حمل و نقل:

سیستم‌های حمل و نقل هوشمند از حسگرها، داده‌ها و فناوری‌های ارتباطی برای بهبود مدیریت ترافیک، کاهش زمان سفر و ایمن‌تر شدن جاده‌ها استفاده می‌کنند. این امر می‌تواند به کاهش انتشار آلاینده‌ها از طریق کاهش احتراق و بیکاری کمک کند.

برخی از فناوری‌های کلیدی مورد استفاده در هوشمندسازی حمل و نقل عبارتند از:

• حسگرها: حسگرها برای جمع‌آوری داده‌ها در مورد شرایط ترافیک، مانند حجم ترافیک، سرعت خودرو و شرایط آب و هوایی استفاده می‌شوند.
• داده‌ها: داده‌های حسگرها برای تجزیه و تحلیل و شناسایی الگوها و روندها استفاده می‌شود.
• هوش مصنوعی (AI): AI برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، پیش‌بینی تقاضا و بهینه‌سازی سیستم‌های حمل و نقل استفاده می‌شود.
• اینترنت اشیا (IoT): IoT برای اتصال دستگاه‌های مختلف، مانند چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، دوربین‌ها و حسگرها به یکدیگر استفاده می‌شود.
• محاسبات ابری: محاسبات ابری برای ذخیره و پردازش داده‌های عظیمی که برای هوشمندسازی حمل و نقل مورد نیاز است استفاده می‌شود.

اینها تنها چند نمونه از نوآوری‌های متعددی هستند که برای کاهش آلودگی از طریق حمل و نقل انجام می‌شود. با ادامه سرمایه‌گذاری در این فناوری‌ها، می‌توانیم به سمت آینده‌ای پایدارتر با سیستم حمل و نقل تمیزتر حرکت کنیم.

بیشتربخوانید: ابزارهای برتر تحلیل پیش بینی تقویت شده با هوش مصنوعی (AI-Enhanced) برای سال ۲۰۲۴

سوخت‌های جایگزین در حمل و نقل: حرکت به سوی آینده‌ای پایدارتر

صنعت حمل و نقل به طور سنتی به شدت به سوخت‌های فسیلی مانند بنزین، گازوئیل و نفت سفید متکی بوده است. با این حال، این سوخت‌ها نه تنها آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهند، بلکه منابع محدودی نیز هستند که در نهایت تمام می‌شوند. به همین دلیل، توسعه و استفاده از سوخت‌های جایگزین در حمل و نقل برای کاهش وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی و ایجاد یک سیستم حمل و نقل پایدارتر از اهمیت حیاتی برخوردار است.

انواع مختلفی از سوخت‌های جایگزین در حال حاضر در حال توسعه یا استفاده هستند، از جمله:

• برق: وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) با استفاده از باتری‌هایی که با برق شارژ می‌شوند، کار می‌کنند. آنها هیچ گونه آلاینده‌ای از اگزوز خود منتشر نمی‌کنند و مزایای زیست‌محیطی قابل توجهی نسبت به خودروهای سنتی دارند. با این حال، برد رانندگی EVها هنوز محدود است و زیرساخت‌های شارژ در حال توسعه است.
• هیدروژن: پیل‌های سوختی هیدروژن را با اکسیژن برای تولید برق ترکیب می‌کنند که می‌تواند برای حرکت موتور الکتریکی وسیله نقلیه استفاده شود. وسایل نقلیه هیدروژنی می‌توانند برد رانندگی طولانی داشته باشند و به سرعت شارژ شوند. با این حال، هیدروژن هنوز یک منبع انرژی گران و زیرساخت‌های سوخت‌گیری هیدروژن محدود است.
• بیواترژ: بیواترژ از منابع زیستی مانند گیاهان، ضایعات کشاورزی و روغن‌های گیاهی تولید می‌شود. بیودیزل و اتانول دو نمونه از رایج‌ترین بیواترژها هستند. بیواترژ می‌تواند به تنهایی یا با سوخت‌های فسیلی مخلوط شود و مزایای زیست‌محیطی نسبت به سوخت‌های فسیلی دارد. با این حال، تولید بیواترژ می‌تواند با استفاده از زمین و آب زیادی همراه باشد و پایداری آن به نحوه تولید آن بستگی دارد.
• گاز طبیعی: گاز طبیعی یک سوخت فسیلی است که می‌توان از آن برای تأمین انرژی وسایل نقلیه استفاده کرد. این ماده نسبت به بنزین و گازوئیل آلاینده‌های کمتری تولید می‌کند و می‌تواند برد رانندگی طولانی را برای وسایل نقلیه فراهم کند. با این حال، گاز طبیعی یک منبع انرژی تجدیدناپذیر است و استخراج و حمل و نقل آن می‌تواند مضرات زیست‌محیطی داشته باشد.
• سوخت‌های مصنوعی: سوخت‌های مصنوعی از منابع مختلفی مانند گاز طبیعی، زغال سنگ و زیست توده تولید می‌شوند. آنها می‌توانند برای تأمین انرژی وسایل نقلیه سنتی و همچنین EVها و پیل‌های سوختی استفاده شوند. سوخت‌های مصنوعی پتانسیل کاهش وابستگی ما به نفت را دارند، اما تولید آنها می‌تواند پرهزینه و از نظر زیست‌محیطی چالش‌برانگیز باشد.

انتخاب بهترین سوخت جایگزین برای حمل و نقل به عوامل مختلفی از جمله در دسترس بودن منابع، هزینه، فناوری موجود و تأثیرات زیست‌محیطی بستگی دارد. هیچ سوخت جایگزینی کاملی وجود ندارد، اما تنوع گزینه‌های موجود نشان می‌دهد که پتانسیل قابل توجهی برای کاهش وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی و ایجاد یک سیستم حمل و نقل پایدارتر وجود دارد.

نتیجه

علاوه بر وسایل نقلیه الکتریکی، نوآوری‌هایی در زمینه سوخت‌های جایگزین مانند بیودیزل، گاز طبیعی و هیدروژن در حال انجام است. این سوخت‌ها می‌توانند انتشار آلاینده‌ها از وسایل نقلیه را کاهش دهند.

• نوآوری در حمل و نقل برای کاهش آلودگی

بیشتربخوانید: هوش مصنوعی چگونه مدیریت را برای مدیران بازتعریف خواهد کرد؟