پیشنهاد سردبیرفناوری بلاک چین

بلاک‌چین و گردشگری

کانال تلگرام  رسانه فناوری هوشمند
بابک صوفیانی؛ فوق لیسانس تاثیرات محیطی

بلاک‌چین جدیدترین فناوری است که توجه محققان را به خود جلب کرده است، چالش‌های زیادی با اجرای فناوری بلاک‌چین پدیدار شده است که پرداختن به این موانع و محدودیت‌ها بسیار مهم است.

گردشگری به ویژه فعالیتی است که تحت فشار فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی که در همه کانال‌های اطلاعات نفوذ کرده‌اند، تحولات زیادی را تجربه کرده است (Sahut, Hikkerova, ۲۰۰۹). طبق نظر کلمبو و باجو (۲۰۱۷)، بخش گردشگری باید فناوری، دانش و پول را برای ایجاد محصولات جدید و نوآورانه برای برآوردن نیازهای مشتری ترکیب کند.

بلاک‌چین جدیدترین فناوری است که توجه محققان را به خود جلب کرده است (Frizzo-Barker et al., ۲۰۲۰). چالش‌های زیادی با اجرای فناوری بلاک‌چین پدیدار شده است (Zheng et al., ۲۰۱۸)، زیرا در حال حاضر برنامه‌های کاربردی در مقیاس بزرگ بسیار کمی وجود دارد که بازخورد کافی برای راه‌اندازی ماجراجویی را با اطمینان ارائه می‌دهد.

ادبیات امروزی به طور عمده پتانسیل بلاک‌چین را برای بهینه‌سازی کانال‌های توزیع کسب و کار و تسهیل مدل‌های تجارت تجاری مصرف‌کننده به مصرف‌کننده در گردشگری مورد بحث قرار داده است (Nam et al., ۲۰۲۱; Kwok, Koh, ۲۰۱۹; Ӧnder, Treiblmaier, ۲۰۱۸؛ Sigala, ۲۰۱۷. ). با این حال، تحقیقات هنوز به موانع و محدودیت‌های جامعه‌شناختی که می‌تواند بر پذیرش بلاک‌چین در میان متخصصان گردشگری تأثیر بگذارد، توجه نکرده است. پرداختن به این موانع و محدودیت‌ها بسیار مهم است، زیرا پذیرش تاخیری نوآوری‌ها، به‌ویژه نوآوری‌های فناوری، منجر به از دست دادن رقابت در بخش گردشگری، هم در بین شرکت‌ها و هم در مقاصد می‌شود، زیرا فناوری‌های جدید پیشنهادها و همچنین تجربیات سفر را اصلاح می‌کنند.

موانع جامعه شناختی در بخش گردشگری برخی کشورها مانند سوئیس، مانند سنت و دلبستگی مردم به فرآیندهایی که برای مدت طولانی شناخته شده و درک شده‌اند، معرفی نوآوری‌های رادیکال مانند بلاک‌چین را آسان نمی‌کند. شکاف دیجیتال بین نسلی نیز استدلالی است که اغلب توسط برخی از آن استفاده می‌شود. بنابراین، هدف این مقاله پرداختن به جنبه‌های فنی نیست که قبلاً توسط دانشمندان به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، بلکه بیشتر از طریق یک بررسی میدانی کیفی، انسدادها و ترمزهای جامعه‌شناختی را درک می‌کنند. این موضوع ما را قادر به توضیح دلایلی می‌‌سازد که مانع از توسعه بلاک‌چین در اقتصاد توریستی هلوتیک شده است.

کاربردهای بلاک‌چین در صنعت گردشگری

۵ فناوری‌های بلاک‌چین، واسطه‌های مرکزی را با انتقال کارکردهای آن‌ها به همه شرکت‌کنندگان در یک سیستم، حذف می‌کنند (چانگ و همکاران، ۲۰۲۰). این مانند یک سیستم رزرو غیرمتمرکز عمل می‌کند که به طور جمعی بر اساس قوانین شفاف از طریق رایانه‌های همه شرکت کنندگان مدیریت می‌شود و دقیقاً به این دلیل است که بلاک‌چین متعلق به کسی نیست – یا متعلق به همه است – و می‌توان به آن اعتماد کرد. به‌طور دقیق‌تر، بلاک‌چین یک دفتر کل توزیع‌شده و غیرمتمرکز است که «به ایجاد یک سیستم ذخیره‌سازی داده دیجیتال مقاوم در برابر حمله و همچنین یک پلت‌فرم اشتراک‌گذاری با استفاده از ساختارهای بلوک مرتبط برای تأیید داده‌ها و یک مکانیسم اجماع قابل اعتماد برای همگام‌سازی داده‌ها کمک می‌کند»

فناوری بلاک‌چین امکان بازتولید مقادیر زیادی از ثبت قراردادها را توسط دانشمندان کامپیوتری متعدد (به نام ماینرها) در سراسر جهان فراهم می‌کند، که به معنای اجتناب از استفاده از واسطه‌ها است. به ویژه، این فرصتی را برای توسعه قراردادهای هوشمند یا یک سند هویت دیجیتال واحد (ID) به عنوان پشتیبان برای بسیاری از فعالیت‌های تجاری و مبادلات همتا به همتا ایجاد می‌کند (Cutts، ۲۰۱۹). بلاک‌چین را می‌توان در شش حوزه در صنعت گردشگری اعمال کرد، از جمله مبادلات، ارائه فرآیندهای بهتر و هزینه‌های کمتر و افزایش تجربه مشتری: رزرو و تهیه بلیط (هتل‌ها و ماشین‌های اجاره‌ای، بیمه و پروازها)، مدیریت هویت (هویت مسافر، شخصی‌سازی و ردیابی چمدان)، برنامه‌های وفاداری (تخفیف‌ها و مشوق‌ها یا پاداش‌ها)، پرداخت دیجیتال (ارز رمزنگاری شده و تسویه حساب کسب‌وکار به تجارت)، مدیریت اعتبار (بررسی اصالت، رتبه‌بندی و تأیید)، و مدیریت موجودی (توزیع مستقیم) و (شبکه تامین کننده). به عنوان مثال، پروژه آلستریا.

در اسپانیا، توسعه شناسه دیجیتالی با هدف ساده کردن عملیات توریستی با در اختیار داشتن تمام اطلاعات در مورد یک فرد در یک مکان است. در سال ۲۰۱۸، دپارتمان گردشگری و بازاریابی بازرگانی دبی Tourism ۲,۰ را راه‌اندازی کرد، یک بازار فعال با بلاک‌چین که خریداران بالقوه را مستقیماً به هتل‌ها و اپراتورهای تور متصل می‌کند تا جاه‌طلبی‌های گردشگری دبی را تقویت کنند.

مثال دیگر شرکت True Tickets است که از فناوری بلاک‌چین برای ارائه یک بلیط ایمن استفاده می‌کند و به شفافیت و امنیت انتها به انتها کمک می‌کند که به شدت در تجارت بلیط وجود نداشت.

بیشتر این ابتکارات توسط مقامات دولتی تحریک شد. در واقع، این یک رویه رایج برای دولت‌ها است که پذیرش فناوری توسط شرکت‌ها یا سایر بازیگران اقتصادی را از طریق پروژه‌های تحقیقاتی و یارانه از بالا به پایین تحت فشار قرار دهند (سان و همکاران، ۲۰۱۹). در بخش دیگر، مرکز منجنیق دیجیتال در بریتانیا یک مرکز نوآوری فناوری پیشرفته است که توسط دولت بریتانیا تامین مالی می‌شود و از پذیرش زودهنگام فناوری‌های دیجیتال پیشرفته پشتیبانی می‌کند که سپس می‌تواند توسط صنعت بریتانیا تقلید شود.

همکاری‌های گردشگری و ابزار هوشمند قرارداد

ذینفعان گردشگری تمایل به همکاری با یکدیگر به دلیل یک صنعت به طور کلی پراکنده ندارند (کامو و همکاران، ۲۰۱۰). بنابراین آنها باید با یکدیگر همکاری کنند و با بسیاری از ارائه دهندگان خدمات برای ایجاد یا فروش محصولات خود مبادله کنند. بلاک‌چین و به ویژه قراردادهای هوشمند به آنها فرصتی می‌دهد تا این همکاری‌ها و مبادلات را تسهیل کنند.

به طور دقیق‌تر، قرارداد هوشمند یک برنامه مستقل است که به طور خودکار اقداماتی را اجرا می‌کند که از قبل توسط ذینفعان تأیید شده است. نیازی به مداخله انسانی نیست: پس از شروع، تغییر شرایط پس از اعدام غیرممکن است (بوشان و همکاران، ۲۰۲۱). هزینه‌های کمیسیون حداقل است (به ویژه به دلیل عدم دخالت شخص ثالث)، زمان اجرا بسیار کوتاه است و قابلیت ردیابی کامل تضمین می‌شود. اتریوم، یک بلاک‌چین که به طور خاص به قراردادهای هوشمند اختصاص داده شده است، در همین راستا راه‌اندازی شده است. نام “قرارداد هوشمند” گمراه کننده است زیرا یک قرارداد هوشمند لزوماً یک قرارداد به معنای حقوقی اصطلاح نیست. بلکه ابزار فنی اجرای قرارداد است (جاکارد، ۲۰۱۸). مزیت دیگر این است که شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا بدون نگرانی در مورد مشکلات سازگاری، اعتماد و کنترل دسترسی در مورد اطلاعات مبادله شده، در همکاری‌های تجاری شرکت کنند. در واقع، در بخش گردشگری، سیستم‌های اطلاعاتی مورد استفاده توسط شرکت‌های گردشگری با توجه به اندازه‌های آن‌ها متنوع هستند – که بسیار متفاوت هستند، به ویژه در سوئیس (Hallem et al., ۲۰۱۷). علاوه بر این، ردیابی بلادرنگ در خدمات رزرو مدت طولانی است که برای کاهش انتظار غیرضروری برای تأیید اطلاعات مورد توجه بوده است. هنگامی که بسیاری از بازیگران درگیر هستند، عملکرد بهتری را می‌توان با استفاده از یک سیستم توزیع شده به دست آورد (چانگ و همکاران، ۲۰۱۹).

بنابراین، مزایایی که بازیگران گردشگری می‌توانند از قراردادهای هوشمند به دست آورند، انگیزه‌ای قوی برای پذیرش این نوآوری است. با قراردادهای هوشمند، شاهد تغییر مدل اعتماد مبتنی بر شرکت‌ها یا مؤسسات به مدل مبتنی بر سیستم و جامعه غیرمتمرکز هستیم این تغییر مدل مستلزم قوانین اقتباس شده است. سوئیس همواره از توسعه فناوری‌ها از نقطه نظر حقوقی حمایت می‌کند و قوانین خود را در سال ۲۰۲۰، به‌ویژه قانون تعهدات، اصلاح کرد تا پیشرفت‌های فناوری رجیستری توزیع‌شده، مانند بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند را در نظر بگیرد شرکت‌های متعددی در کانتون زوگ (دره کریپتو) راه‌اندازی شده‌اند تا از محیط مالی و نظارتی مطلوب سوئیس استفاده کنند. همچنین به همین دلیل است که مورد بازیگران گردشگری سوئیس برای این تحقیق مورد توجه ویژه است.

پذیرش بلاک‌چین توسط بازیگران گردشگری

ادبیات علمی در مورد کسب و کار، فرآیند و ادغام کلی بلاک‌چین در تجربه مشتری در مقایسه با ادبیات فنی‌تر، نسبتاً کم است (در این راستا، مجلات و کنفرانس‌های علمی اخیر با موضوع فناوری بلاک‌چین به طور سیستماتیک از محققان دعوت کرده‌اند تا به جنبه‌های انسانی و جامعه شناختی به طور مساوی بپردازند. به عنوان مثال، جنبه‌های تقلید (همچنین یک عنصر مهم جامعه شناختی) نیز باید در این مورد در نظر گرفته شود. در بخش گردشگری، مانند سایر بخش‌ها، یک فناوری به این دلیل پذیرفته می‌شود که شرکا و رقبا آن را قبلاً اتخاذ کرده‌اند، نه بر اساس یک انتخاب مستدل (لروکس و همکاران، ۲۰۱۱، برای تقلیدهایی که در انتشار آن غالب شده است را ببینید. ERP). می‌توانیم ببینیم که این جنبه‌های جامعه‌شناختی به‌شدت در این زمینه‌های توریستی تثبیت شده‌اند و تحقیق در این مورد مهم است، زیرا می‌توانند موانعی را برای پیاده‌سازی بلاک‌چین، علی‌رغم مزایای قابل‌توجه آن، نشان دهند.

بنابراین مهم است که فناوری‌های بلاک‌چین را در یک زمینه تحقیقاتی گسترده‌تر قرار دهیم که به طور کلی دیجیتالی شدن جامعه را بررسی می‌کند. دیجیتالی شدن را می‌توان به عنوان ادغام چندین فناوری دیجیتال در تمام جنبه‌های زندگی روزمره تعریف کرد که می‌توان آن را با تبدیل اطلاعات آنالوگ به شکل دیجیتالی دیجیتالی کرد تا اطلاعات از طریق مدارها، تجهیزات و شبکه‌های دیجیتال پردازش، ذخیره و منتقل شوند. بنابراین، ارجاع به مفهوم دیجیتالی شدن، به جای صحبت در مورد یک فرآیند دیجیتال، به این معنی است که این یک فرآیند تحول نوظهور، در حال توسعه و هنوز در حال توسعه است، نه یک فرآیند کامل و واضح تعریف شده (هاگبرگ و همکاران، ۲۰۱۶). هاگبرگ و همکاران (۲۰۱۶) معتقدند دیجیتالی شدن با ویژگی جامعه اطلاعاتی مطابقت دارد که توسط مویساندر و اریکسون (۲۰۰۶) تعریف شده است، یعنی چیزی نیست که صرفاً به افراد و سازمان ها تحمیل شود، بلکه چیزی است که مردم و سازمان‌ها «انجام می‌دهند» و خودشان تولید می‌کنند.

 از طریق تمرین روزانه و تعامل اجتماعی.

علاوه بر این، با پلتفرم‌های دیجیتال مانند Airbnb، کاربران اطلاعات دیجیتال می‌توانند نقش مصرف‌کننده یا تولیدکننده را ایفا کنند و در نتیجه امکان توسعه بازارهای چند جانبه را فراهم کنند (تان، ژو، ۲۰۱۷).

این توزیع مجدد نقش‌ها بین مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان به‌ویژه در بخش گردشگری قوی است، زیرا سازمان‌های گردشگری در شبکه‌های بسیاری از بازیگران مستقل عمل می‌کنند (تیمور، گتز، ۲۰۰۸). این یک ویژگی مهم است که باید هنگام پیاده سازی بلاک‌چین در مشاغل واقعی مورد توجه قرار گیرد (Lemmetyinen, Go, ۲۰۰۹). همانطور که توسط کامو و همکاران نشان داده شده است. (۲۰۱۰)، یک رویکرد سیستمی برای درک ساختار شبکه خاص بخش گردشگری مورد نیاز است. به طور خاص، جذابیت یک مکان به ترکیب محصول گردشگری و خدمات حمایتی بستگی دارد. این نیز راهی است که در آن چالش‌های توسعه پایدار (Courvisanos، ۲۰۰۹) می‌تواند در آغوش گرفته شود، زیرا این امر مستلزم یک «ارکستراسیون» است که همه بازیگرانی که این شبکه‌ها را تشکیل می‌دهند، درگیر شود.

روش شناسی

استراتژی تحقیق انتخاب شده بر اساس یک پیمایش کیفی است. هدف در اینجا توصیف و تبیین زمینه اجتماعی پاسخ دهندگان آن گونه که آنها آن را توصیف می‌کنند است. اگر کسی به دنبال اطلاعاتی در مورد یک زمینه خاص باشد، این یک استراتژی مناسب برای حوزه مدیریت است تا آن را از دیدگاه افراد درگیر درک و تفسیر کند (ساندرز و همکاران، ۲۰۰۹). بنابراین یک رویکرد استقرایی برای این تحقیق مناسب ترین تلقی شد.

در طول دوره زمستان ۲۰۱۸-۲۰۱۹، ۱۸ مصاحبه نیمه ساختاریافته (بیش از یک ساعت در هر مصاحبه) در سراسر سوئیس (به زبان آلمانی و فرانسوی) انجام شد. پروفایل‌های انتخاب شده (جدول ۱) همه افراد حرفه‌ای در زمینه گردشگری (ارائه دهنده فناوری اطلاعات، هتلدار، دفتر گردشگری، انجمن گردشگری، لابی، خدمات گردشگری، اپراتور تله‌کابین و غیره) و افراد در پست‌های سلسله مراتبی ارشد (مدیران، مدیران، کارآفرینان و غیره هستند.). موضوعات اصلی مورد بررسی به شرح زیر بود:

مزایا و معایب ادغام بلاک‌چین در فرآیندهای تجاری بخش گردشگری، امید متخصصان گردشگری در خصوص تحول این بخش، چگونه متخصصان گردشگری تکامل بخش گردشگری را در پنج سال آینده پیش‌بینی می‌کنند و نقش بلاک‌چین در این تحول، دیدگاه‌ها و نگرانی‌های شخصی متخصصان گردشگری.

یک رویکرد اکتشافی برای درک ویژگی‌های بخش گردشگری سوئیس در مورد اجرای فناوری بلاک‌چین انتخاب شد. مشخصات مصاحبه شوندگان در جدول ۱ ارائه شده است. سپس تمام متن مصاحبه با استفاده از نرم افزار Nvivo برای خلاصه کردن نتایج و توسعه تفاسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

پاسخ‌های پایان باز متعاقباً در معرض تحلیل گفتمان موضوعی قرار گرفتند. هدف این مثلث بندی، به عنوان یک استراتژی تحقیق کیفی، آزمون اعتبار از طریق همگرایی اطلاعات از منابع مختلف است (کارتر و همکاران، ۲۰۱۴).

منبع: میراث آریا

کانال تلگرام  رسانه فناوری هوشمند

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا